Ik word gewoon zo ziek van al die fakers die bij me komen zitten zeuren. Zeuren over hoe zielig hun leven wel niet is. Zeuren over dat de wereld er zoveel beter van zou worden als zij er niet meer zijn. En dat ik elke keer maar weer moet zeggen dat hun leven heus nog wel zin heeft, dat er echt mensen om hun geven. Gek word ik ervan.
Ik bedoel waarom zou je net doen alsof je depressief bent alleen maar om aandacht te krijgen? Dan ben je toch pas echt ziek, of zie ik het nu verkeerd? Er zijn genoeg mensen in de wereld die echt troost nodig hebben, die het echt niet meer zien zitten en jij gaat het hier mooi even zitten faken. Sorry hoor maar dan heb je me echt boos.
Dus kom maar eens terug als je klaar bent. Wanneer we samen kunnen lachen. Wanneer je al die neppe shit van je hebt gedumpt. Wanneer we echt vriendinnen kunnen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten